Work In Progress ; Family Constellations in concrete
De indruk is wellicht ontstaan dat het beelden-project op een laag pitje staat. Niets is minder waar!
Heb nu een vorm bedacht die ik nog nergens als zodanig heb gezien. Deze vorm is min of meer reproduceerbaar, wat wil zeggen; het proces is steeds herhaalbaar via een soort mal terwijl door de werkwijze elk exemplaar toch uniek zal zijn.
Na de initiële ontwerpfase waarin voor het hele project een doortimmerde kleurenmethodiek is opgezet, zijn er diverse materiaaltesten uitgevoerd om vast te stellen of de materiaalkeuze voldoet aan de eisen en of deze materialen ook financieel verantwoord beschikbaar en verkrijgbaar zijn.
Daarna zijn er ontwerpsheets aangemaakt voor elk van de beelden. Deze zijn gekoppeld aan een ander project waarin van dezelfde elementen en kleuren gebruik wordt gemaakt. Dit heeft ertoe geleid dat deze projecten elkaar versterken en ondersteunen. Tegelijkertijd drong steeds meer het bewustzijn door dat de oorspronkelijk bedachte vorm was geinspireerd op het vooronderzoek dat ik op internet had gedaan. Alle sites waar Family Constellations worden besproken hebben afbeeldingen van pionnen, geslachtloze en karakterloze figuurtjes en blokken, en niet te vergeten allerlei Playmobile achtige typetjes.
Daarnaast werd duidelijk dat de gedachte drager van piepschuim niet sterk of stevig genoeg zou zijn, tenzij met hulp van allerrlei toevoegingen en hulpmiddelen ten gevolge waarvan deze pion-achtige creaturen loodzwaar zouden worden en daardoor onhandelbaar.
De in eerste instantie bedachte structuur had nog een ander nadeel. De beelden kunnen niet in een keer afgewerkt worden maar ondergaan verschillende tussenstappen. Dit zou inhouden dat ik in onze toch al zeer beperkte ruimte al die beelden in verschillende stadia van bewerking zou moeten opslaan. Een onmogelijkheid.
In de tussentijd hadden allerlei onderzoekjes van materiaal en vormgeving tot een heel andere opzet en materiaal geleid.Heb nu een vorm bedacht die ik nog nergens als zodanig heb gezien. Deze vorm is min of meer reproduceerbaar, wat wil zeggen; het proces is steeds herhaalbaar via een soort mal terwijl door de werkwijze elk exemplaar toch uniek zal zijn.
Het ruimtegebrek blijft. Maar deze zelfdragende basisvorm kan in een werkgang gereed gemaakt worden. Deze basisvorm is min of meer stapelbaar waardoor onze ruimte niet in een keer volstaat. Ook het vervoersprobleem is hiermee opgelost.
Omdat we de ruimte ook nodig hebben voor onze andere werkzaamheden zijn we nog niet begonnen met de werkzaamheden. Komende week worden de eerste 8 mallen gemaakt. Tegen die tijd hebben we ook de benodigde materialen in huis. Tegelijkertijd zal dan het werk aan de publicatie van Dutch Collagists Yearbook gereed zijn, evenals de print en inlijstwerkzaamheden voor ons collage-assortiment. Dan kunnen we tijd en ruimte vrijmaken voor het maken van de basisvormen.
In de maand april gaan we volgens een strakke planning de basisvormen produceren en na droging in de ontwerpkleuren verven. De eindbewerking gaat op de Casale gebeuren. Dat gaat hier niet, enerzijds vanwege de ruimte, anderzijds vanwege transport(on)mogelijkheden.
Reacties